W niniejszym artykule główny problem badawczy stanowi brak synergii w obrębie post-transformacyjnego wariantu reżimu wiedzy (regime of knowledge), co szczególnie negatywnie rzutuje na dwie prorozwojowe polityki publiczne: politykę naukową oraz politykę proinnowacyjną. Argumentacja ogniskuje się wokół tezy głoszącej, iż przyczyny wspomnianego braku synergii zakorzenione są w labilności ekonomiczno-politycznego wzorca rozwojowego, która to labilność jest w istocie refleksem chwiejności zagnieżdżonej głębiej – w kulturze politycznej i administracyjnej, a praprzyczyną tego stanu rzeczy jest przewaga relacji patronacko-klientelistycznych uzasadnianych wiążącymi wzorami zachowania.
Polecamy najnowszą publikację naukową naszego eksperta prof. dr. hab. Jacka Sroki
